Tate Modern

De aflopende hoofdingang van de galerij stelt grote, vaak interactieve kunstwerken tentoon. Louise Bourgeois liet hier spinnen los, Ai Wei Wei vulde het met zonnebloemzaadjes, Carsten Holler zette er een gigantische glijbaan in en Olafur Eliasson vulde de hal met zonlicht. Gebarsten vloeren, nep politieprocedures, speeltuinen: in deze beklijvende ruimte beleef je nooit een saai moment.

Boegbeelden van revolutionaire bewegingen, zoals dadaïsten, surrealisten, popartkunstenaars, en Monet voor de impressionisten, hangen er tussen hun erfgenamen. Vink Picasso’s Huilende vrouw, Dali’s Metamorfose van Narcissus en Warhol’s Marilyn Diptych aan op je must see-lijstje. Mark Rothko heeft er een ruimte voor hem alleen en ook Matisse, Bacon en Hockney zijn van de partij.

Het meest opvallende in Tate is een schilderij noch een performance. Bovenop de Blavatnik-toren strekt Londen zich als een ansichtkaart voor je uit. Het panorama toont het beste van beide oevers en ook het restaurant op de degende verdieping kijkt uit op bezienswaardigheden. Vanop de 10de verdieping heb je een heel ander zicht (niet binnenkijken in de dure flats aan de overkant) of je kan je natuurlijk ook een weg in de bar voor Tate-leden binnenpraten.

De familiekaart van Tate maakt je wegwijs in het soms complexe museum. Betaal een pond voor een echte kaart of download en print je kaart thuis voor niets. Ze stippelt een pad uit langs gezinsvriendelijke eethuizen, uitkijkpunten, must sees en speelruimtes. En ze staat boordevol tips: download een geluidsroute, ga voor een vintage koffer met kunstzinnige objecten en ga de graffitimuur van Rudolf Stingel betasten. Of probeer de interactieve tekenbar en de maandelijkse workshops van artiesten.